2 Ağustos 2014 Cumartesi


İçimde patlayan bir öfke, o anlık. Birazdan geçecek ama şimdi uyumak istemiyorum. Oğuz'a "uyuma sakın" diyorum, o an o öfkeyle uyuyamam. Oğuz da uyumasın, beni yalnız bırakmasın, öfkemi alsın uzaklara taşısın. Hadi diyor öyleyse film izleyelim. Hemen yan odaya geçiyoruz, karanlık ev şimdi aydınlık. Televizyona bağlı duran harici belleğimizde bizi bekleyen filmler var, tek tuş ve bu güzel film. Film hakkında konuşmak istiyorum ama spoiler vermek de istemiyorum. Son dönemde izlediğim en vurucu, yok doğru kelime vurucu değil, en... bulamadım, ben doğru kelimeyi bulmaya çabalarken sen belki bu mesafeli, düşündürücü filmi izlersin, sonra hakkında belki konuşuruz.