Çok yeni bir yazar benim için. Vaktim olsa da kitabı kimlere ithaf etmiş sıralayabilsem. Ay dur ithaf listesini şöyle kısacık alıntılayayım;
Van Gogh'un kulağına, anarşizme hayatlarında bir küçük kapı aralığı bırakabilenlere, Baudelaire'e, bir labirent gezgini olarak Bilge Karasu'ya ve mental konfüzyon'dan mustarip kedisi Bıyık'a, dillerinin yasaklanmasına dilleriyle direnenlere, kendisini her yerde yabancı hisseden Gustav Mahler'e, bir tatil gününde İstanbul'un içine çıkamayanlara, bu listeyi kendileri için uzatmak isteyeceklere ve azınlıkta kalmanın tüm yükünü omuzlarında taşıyanlara ithaf edilmiştir.
Kitap hakkında yapabileceğim henüz bir yorum ya da spoiler yok ama arka kapağını bloğuma taşıyabilirim.
"Bu kitabın adını, beklemediğim bir zamanda bir yolculuğa çıkarken buldum. Bir kış gecesiydi. Beni İstanbul'dan Ankara'ya götürecek otobüsteydim. Hareket saatini bekliyordum. Otobüse o anda, ellilerinde, çok şık giyinmiş bir adam bindi, arkamdaki koltuğa oturdu. Muavin çocuk, herkesin yerini alıp almadığını öğrenmek için geldi sonra. Adama, elindeki listeye bakarak, yanındaki boş koltuğu gösterip, birini bekleyip beklemediğini sordu. Adam kısa bir süre tepkisiz kaldıktan sonra, çocuğa, üzgün bir sesle, " O arkadaş gelmeyebilir... Biz gidelim... " dedi.
İşte önde yatan iki serseri bizimkilerden, duygu sömürüsü gibi olacak ama gözlerinde neşe kalmamış gibi di mi?
İşte böyle parmaklık filan işin içine girince...
.jpg)
