28 Ekim 2009 Çarşamba

Hediyesin


Belki çok geç tanıdım seni, ama tanıdım ya en azından. Mimiklerini, davranışlarını, hüzünlerini, tutkuyla bağlandıklarını, öfkeni, yaşama sevincini, hayatın içine serpiştirdiğin minik oyunları, gündüz düşlerini, ellerini, göz rengini, yüz çizgilerini tanıyor, izliyor, biliyor ve tüm bunlar yanımdan uzaklaşmasın istiyorum. Bir lütuf, bir hediye, cesaret emaresi, güçlü kadın imgesisin, ya çok şeysin ya da hiç bir şey kadar sadesin..

Hiç yorum yok: