"Akşam yemeğinde balık var ona göre" dedi Sezen biraz önce. Aklıma düştü birden, çocukluğuma dair nice güzel anım var, en güzeli ne biliyor musun? Annemin bahçemizden "sofra hazııııır hadiii" seslenişi. Bak mesela bu ses hala hafızamda saklıdır. Yahu çocukluk güzeldir, iyidir filan ama, büyük olmanın en çok bu tarafı koyuyor bana, nasıl bir zaman kaybıdır yarabbi o mutfakta geçirilen zaman dilimi. Nasıl özeniyorum "sofra hazır" cümlesine. Masaya bardaklar konulmuş, sular doldurulmuş, ekmekler dilimlenmiş, mutfak camlarını pişen yemeğin buharı sarmış, ortalık mis gibi kokmuş, dizlerim yara bere olmuş ama tek derdim bisikletimin bozulan zili olmuş.. Geçmiyor yaşam işte böyle. Bugün olmadık dertleri kuşanıyorum.
"Akşam yemeğinde balık var ona göre" dediğinde Sezen, kendimi çocukmuş gibi hissettim. Bugün vücut direncimin düşük olmasından, titremeye yakın üşüme hallerinden muzdaripken bu cümle kendimi nasıl iyi hissettirdi bilemezsin.
22 Ekim 2009 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Ooo balık,yanına da şöyle taze yeşilliklerle bi güzel salata ohh mis gibi olur valla.Afiyet olsun :)
Bana hala en zor geleni hazır kahvaltıya uyanmamak. Annemin hadi kızlar kahvatı hazır diye seslenmesi çay bardağına kaşığı koyarken çıkan ses..daha gözlerimi bile açmadan burnuna gelen demlenmiş çay ve kızarmış ekmek kokusu...Nasıl bir mutluluktur o ya...
Yorum Gönder