26 Nisan 2011 Salı

Dağ dağa kavuşmaz ama Çello Zühre'ye kavuşurmuş :)

Dün Nebahat Hanım ile telefonlaştık, iş çıkışı evlerinin önünde buluştuk, Zühre ve Nebahat Hanım ile yürümeye başladık, sanki tanışıyor gibiyiz. Zühre'nin üzerinde dışarıda olmasının sevinci elbette. Sonra yolumuzun üzerindeki bu cafede durakladık, kitaplardan, Zühre'den, Edirne'deki yaşamdan konuştuk, çaylarımızı içtik ve işte fırsat buldukça da Zühre ile böyle özlem giderdik.

4 yorum:

Aylak Kedi dedi ki...

onu bunu bırak da biz ne zaman buluşucaz kediii??

kasımpatı dedi ki...

ZÜHRE ve ben anneanne de Çello ile olmaktan mutlu olduk. Ve bu mutlu anları ertesi günde yaşamak istedik. Gözlerinin içi gülen ,hayatı anlamlandırarak yaşayan ÇELLO

Tekrar görüşmek dileğiyle Teşekkürler....

çello çalan kedi dedi ki...

Aylak kedicim, İstanbul'a bir kaçış planlıyorum ama dur bakalım, olmadı sana Edirne davetiyesi gönderirim belki iştirak edersin hı? Öperim.

çello çalan kedi dedi ki...

Sevgili Nebahat Hanım, asıl ben teşekkür ederim. Zühre'nin kurduğu bu dostluk köprüsünden nice defalar gelip geçmek, üzerinde durup arada bir soluklanmak dileğiyle.. Sevgilerimle.