Aslında bu yıl özellikle Heidi ve Janis'in yanımızda olmasını çok arzu ettim, Heidi gelemedi, Janis çok uzakta, bizbize, yeğenler, Sezen, Batı kendimizce eğlendik, yok yok eğlenmenin ötesine bile geçtik. Bir ara şenlik alanında çimlere uzandım, gözlerimi kapadım, çocuk çığlıklarına karışan büyüklerin coşkuları ve bir de en çok duyduğum şu cümle : İpi sal! :)
Oğuzum uçurtma yaparkene:)
Güzeller güzeli Zeyno...
Günün katılımcıları birarada...
Ve Derviş sayesinde öğrendiğimiz Fesleğen Cafe : çimenlerde coşma mekanı...
Bu masaya sadece yemek yerken oturduk, yemek dışında hep çimlerde, çoğunlukla yalınayak...
En yakın masanın yeterince uzak olduğu bir mekan işte fesleğen, sanırım henüz keşfedilmemiş...
Böyle güzellerle birlikte çimlerde...
.jpg)
6 yorum:
ne kadar güzel, keyifli bir gün geçirmişiniz :))
bu eğlenciyi nerede yaptınız ? edirnede 5 yıl kaldım
selimeyi ve cay bahcelerini özledim birde o tarihi eser leri ..
buket, çocuklardan çok büyükler eğlendi diyebilirim. ellerde uçurtma, çocuklar koşuyor ama büyükler daha çok koşuyor, ben 50 yaşlarında bir amcayı gördüm, kırmızı gömleği ile koşturup duruyordu:)
yabancı; burası sarayiçini geçtikten sonra üniversiteye ait yerleşkelerden biri, her yıl bu zamanlar düzenleniyor, bu yılki 8. siymiş. sponsor olan firmalar var, o gün şenlik alanında satılan yiyecek, içecek ve uçurtmaların geliri kimsesiz çocuklara aktarılıyor, o gün yurttan çocuklar da geliyor, işte gönüllerince bir gün oluyor, katılım çok yüksekti açıkçası. umut verici şeyler bunlar.
çok güzelmiş, fena imrendim size, ne mutlu çello:)
biz daha uçurtma sezonunu açamadık bi türlü, Oğuz un yaptığı uçurtmada çok güzelmiş, kaybolmasına üzüldüm, yenisine artık...
Heidi gelemediği gibi Çello ya bir mail bile yazamamış...
Çok eğlenilmiş fotoğraflar öyle söylüyor.
Çellom, Edirne şenliğini kaçırdık İstanbul a bekliyoruz. Uçurtmanız bizden...
Sevgiler...
Yorum Gönder