Her şey dolabın üzerine çıkmasıyla başladı. 
Sözüm ona beni yakalayacak patisiyle, gözlere bak, nasıl hırslanmış bizimki...
Ve dinlenme molası...Bazen Pirinç yerine başka bir kedinin bizimle birlikte yaşadığını hayal ediyorum. Evet kabul ediyorum saçma bir hayal. Yerine koyduğum kedi, Pirinç gibi olmuyor. Olur mu hiç? Olmaması kadar doğal bir şey yok. Hepsinin ayrı ayrı karakterleri var. İyi ki benim şansıma bu deli kız gelip bulmuş beni ya da ben onu bulmuşum diyorum. Ay kendim doğursam ancak bu kadar severdim yeminlen. Neyse böyle bir pazar sabahı oyun saati geçirdik dün.. öyle...
.jpg)
6 yorum:
böylesi kedili bloglar bulunca mutlu oluyorum..bana da beklerim..hem benimkileri de görür yorum yaparsın...
sevgiler...
saol çello çalan kedi gelmişsin,ama kayıp alanıma...öteki bloğumda benim bebişlerin resmi...
sevgiler..
Yerim o patileri çok şeker Pirinç. Bizim maymunu öyle çok seviyorum ki. Yarın öbür gün anne olsam bebeği bu kadar seveceğimden şüpheye düşüyorum. Normalde öyle yüz el yalama durumu yoktur. Ancak gel kızım öpüşelim dersen dudaktan bir öpücük verir. Ama dün ilk defa onun yanında ağlıyordum geldi ve gözyaşlarımı yaladı.Şaşkınlıktan ağlamayı kestim. :)) Böyle de duyarlı bir maymun.
yerim ben onu oyuncu pirinç! pirincin macerelarını bekliyorum :)
pirinnnççççç yerim o patiniiiiii!..
Pirinç çok özel bi kedi gibi gözüküyo yaa.Maşallah gerçekten!
Yorum Gönder