8 Şubat 2010 Pazartesi

Beni kör kuyularda empatisiz bırakın

Janisjr 27 ocak tarihinde bir röportaj yayınlamış. Röportajı yapan Ayşe Arman. Lülüş'ün gidişinin ardından yapılmış bir Hakkı Devrim söyleşisi. Hakkı Bey için bir çağ kapanmış fiziki olarak. Ben bu yazıyı gayet bilinçli okumadım, başıma gelecekleri bilir gibiydim. Bugün tuttum okudum. Okumaz olaydım.

Empati denen şey bir illet. Olsa bir dert, olmasa ayrı dert. Söyleşiyi okudukça empati kurdum, kurdukça ağladım, ağladıkça bir kolum yokmuş gibi hissettim, içimde bir taraf öldü, bir ağaç devrildi...

"İnsanın eşini, can yoldaşını kaybetmesi, hiçbir acıya benzemiyor" diyor Hakkı Bey. Yüreğim daralıyor.

Okumamış olanlar, merak edenler, empati kurmadan okuyabilirim diyenler, cesareti olanlar varsa buraya buyurabilir.

Eh be janis, alacağın olsun!

3 yorum:

gri kent sakini dedi ki...

bir pazar sabahımı perişan eden bir yazıdır ... acısı bi tarafımda sinsice kalmıştır ... 'bazen onu düşünüp akşamları sessizce ağlarım bi köşede' der hakkı devrim ve ben tutamam gözümden süzüleni ... 'bak yine yüzümü kestim lülüş ...
bak hatırlattın yine kopardın beni alacağın olsun ...

yabancı dedi ki...

Bu yazı bana bir arkadaşın sessiz sedasız benden ayrılışını anımsattı

Nasrettin Hoca ne demişti hatırlayalım
eşim benden önce ölürse büyük kiyamet kotusayın
ben eşimden önce ölürsem küçük kiyamet koptu diye algılayın demiş dostlarını

Eşlerinin bir birlerine ne kadar önemli olduklarını anlatıyor .

Bu güzel yazıyı okumamıza aracılık ettiğin için sanada tşk :))

Benim Güzel Yolculuğum dedi ki...

Ah be canımın içi... Bazen bu tür yazıları okumak kimi şeylerle yüzleşmemize neden oluyor. Okudukça belki ders çıkarırız kendimiz adına. Sevdiklerimizi, hatta çok sevdiklerimizi bazen kaybetmeyecekmişçesine kırdığımız anlar adına okusak iyi olur diye düşündüm. :)