Maddesel yaklaşım zihni toparlar...

• Utanıyorum. Neden mi? Haftalardır okuduğum kitabın hala aynı kitap olmasından. Ben böyle değildim. Kitabı elime alıyorum ve uykuya dalıyorum. Neden? İklim değişikliğinden. Evet evet bence ondan..
• Kıskanıyorum. Uyuzlarda sever, geçen haftanın kitapları postuna tam dört kitap sığdırmış. Ben en çok istanbul trafiğinde kitap bitiriyormuşum meğer, buradan bunu anlıyorum. Evin içinde öncelik sıramı değiştirecek bir takım şeyler çıkıyor, ya bir film, ya toplanması gereken bir çekmece, ya puzzle.. İş kitap okumaya geldiğinde uyku bahçesindeki salıncağımda sallanır oluyorum.
• Merak ediyorum. Test sonuçlarımı. Dün aile hekimimle görüştüm. (Burada Aile Hekimliği sistemi tıkır tıkır çalışıyor.) Sağ kolumda üç, sol kolumda bir, sol elimde bir adet iğne ucu kadar minik kızarıklıklar var. Sanki sinek ısırmış ama lekesi kalmış gibi. Bu lekeler dört ya da beş aydır benle. En sonunda fırsat bulup doktora gösterdim. Pazartesi sabahı için kan testi istedi. Karaciğer değerlerime bakacakmış. Ben zaten bu lekelere ilk olarak çok acaip teşhisler koymuştum, doktorum karaciğer değerleri dediğinde kıdemli panikatak olarak oradan çıktığımda kafamda bir sürü senaryo vardı. Akşam Sezen evet biraz olsun rahatlattı. Pazartesi gününe kadar hatta test sonuçlarım çıkana kadar panik yapmayacağım söz. Ya ama ben niye normal tepkiler veremiyorum... pöff.. yok yok en azından atak geçirmiyorum bu da bir şey.
• Seviniyorum. Yavrular adına. Sezen bana söz vermişti, verdiği sözü tuttu ve dün beni alıp Kedi-köpek evine götürdü. Oradaki tüm izlenimleri ayrıca yazacak ve fotoğraflarını yayınlayacağım. İlk bilgi: sıpalar gayet iyiler.
• Planlıyorum. Yeğenim Kerem, hastanede astım bronşit tedavisi görüyor, akşam ziyarete gittim, oradan çıksın, kulaklarından çekicem, e hakediyor.
• İstiyorum. İlkokuldan bir arkadaşım bu akşam evleniyor, düğününe gidip sürpriz yapmak istiyorum.
• Alamıyorum. ateşe bakan kadın için kendisine blog dünyasına hoş geldin demeden kendimi alamıyorum.