Alışveriş, Demet Akbağ ve çilekli sakız

Dün akşam bizim kızlarla sinemaya gittik. Bizim kızlar dediğim işyeri arkadaşlarım. Sinemadan önce bir kaç mağazaya şöylesine bir baktık. Bakarken anladım ki alışveriş meleğim beni bırakıp gitmiş. Alışveriş yapmak bir işkence. Bende onu bunu alayım gibi bir istek yok.

Süslü'ye hayran kaldım çünkü o dar vakitte pantalon alıp çıktı mağazadan. Yahu hangi ara beğendin. Ben iki işi aynı anda yapamıyorum burası çok kesin ve net. Sinema modundayım ya, alışveriş moduna öyle hoop diye geçemiyor bu bünye. Psikolojik hazırlık yapmam lazım. Alışveriş için kafamda ne alacağımı bilerek evden çıkmam lazım, ay şunu da beğendim alayım dediğim an çok az. Aslında bana kalsa hayatı bir eşofman altı -tişört ile geçirebilirim, hiç de sıkılıp söylenmem. Mesela kıyafetleri ile çoraplarının renkleri uyumlu giyinen, onlara uygun renk küpesi olanları beğenirim ama onlar bu şekilde hazırlanırken ben yorulurum.

Bugün mesela bir market alışverişimiz var görmelisin. Kızlar haftasonu indirimine girmiş olan makyaj malzemelerinden sepete atarken ben diş macunu, şampuan, sifona basınca klozette mavi su bırakan şu küp zımbırtılarından aldım. Bakıyorum çok banyosal bir alışveriş olmuş benimkisi. Farkettiysen hepsi zorunlu tüketim malzemeleri. -Tamam mavi su şeysi çok zorunlu değil, itiraz etme hemen- Neyse alışveriş kimine göre keyif bana göre şu günlerde işkence. En zorunlu olanları al bitsin...

Merak ediyorsan söyleyeyim, gittiğimiz, güldüğümüz, eğlendiğimiz film Eyyvah Eyvah. Sayesinde gecemiz pek bir şenlikli geçti. Ayrıca zihnimde artık iki tane Demet Akbağ var. Gözümde canlanan iki farklı yüzü gerçekte birbiri ile eşleştiremiyorum tıpkı koku hafızamdaki çilek kokusu ile çilekli sakızın kokusunu eşleştiremediğim gibi...