Güzel bir günün başlangıcı

İstanbul'da kahvecilerin birinden termos satın almıştım vakti zamanında. Üzerinde pembe kırmızı balonlar var, bu sabah evden çıkmadan önce çayımı koydum termosa, kitabımı da aldım yanıma, her zamankinden erken çıktım evden, bu bahçe işyerimin hemen yanında ve amacım burada kahvaltı ederek kitap okumak ve buradan işe geçmek. Neredeyse 45 dakika zamanım var, yani süper. İşletmecileri kafalarına estikleri gibi -ya da öğle saatlerinde diyelim- gelip açıyorlar lokali, onlar açana kadar da masalar öylece bekliyor, yaza doğru masalardaki manzara biraz daha şenleniyor, muhtemelen çok geç kapatıyorlar ve o saatte masalardaki bira şişelerini, rakı kadehlerini toplamaya üşeniyorlar, kafalar da güzel, ehhh diyor olmalılar kim uğraşacak şimdi, yarın gelince toplarız. Kalkmak için geriye itilmiş sandalyeler bile geriye itilmiş hali ile kalıyor, sanki bomba atılmış da aniden kaçışmışlar. Masaların o halini ne zaman görsem gülümsüyorum.

Bu sabah evden çıktığımda çiselemeye dair işaret bile vermeyen yağmur, ben lokale vardığımda birden hızlandı. Lokalin bahçesindeki masalar temiz ama terasın masaları dağınık yine. En derli toplu olanına iliştim, bisikletimi de terasa park ettim, ıslanmasın tabi. Çayımı aldım elime, açtım kitabımı, "20. sual: Aslan Ağa Tomruk Emini'ne neden gitti?" bölününe başladım. Kâh okudum, kâh kargaların çöp toplama sevdasına takıldım, kâh yan tarafta işleyen inşaata baktım, kâh yağmurun çimenle karışık kokusuna karıştım, güne işte böyle başladım.